تفاوت بین کاربید تنگستن و فولاد آلیاژی چیست؟

ترکیب بندی:کاربید تنگستن عمدتاً از فلزات (مانند تنگستن، کبالت و غیره) و کاربیدها (مانند کاربید تنگستن) و غیره تشکیل شده است و ذرات سخت با یکدیگر ترکیب می شوند تا مواد کامپوزیتی را از طریق پیوندهای فلزی تشکیل دهند.فولاد آلیاژی نوعی از فولاد است که عمدتاً از آهن به عنوان فلز پایه تشکیل شده است و عناصر آلیاژی (مانند کروم، مولیبدن، نیکل و غیره) برای تغییر خواص فولاد اضافه شده است.

سختی:کاربید تنگستن دارای سختی بالایی است که معمولاً بین 8 تا 9 است که با ذرات سخت موجود در آن مانند کاربید تنگستن مشخص می شود.سختی فولادهای آلیاژی به ترکیب خاص آنها بستگی دارد، اما معمولاً نسبتاً پایین هستند، معمولاً بین 5 تا 8 در مقیاس Mohs.

مقاومت در برابر سایش: کاربید تنگستن به دلیل سختی و مقاومت در برابر سایش بالا برای برش، سنگ زنی و پرداخت ابزار در محیط های با سایش بالا مناسب است.فولادهای آلیاژی مقاومت سایشی کمتری نسبت به کاربید سیمانی دارند، اما به طور کلی بالاتر از فولادهای معمولی هستند و می توان از آنها برای ساخت قطعات سایش و اجزای مهندسی استفاده کرد.

سختی:کاربید تنگستن عموماً انعطاف پذیری کمتری دارد زیرا ذرات سخت در ساختار آن باعث شکنندگی آن می شود.فولادهای آلیاژی معمولاً چقرمگی بالایی دارند و می توانند بارهای ضربه و ارتعاش بیشتری را تحمل کنند.

برنامه های کاربردی:کاربید تنگستن عمدتاً در ابزارهای برش، ابزار ساینده، ابزار حفاری و قطعات سایش برای ارائه عملکرد عالی در محیط‌های بار بالا و سایش بالا استفاده می‌شود.فولادهای آلیاژی به طور گسترده در ساخت قطعات مهندسی، قطعات خودرو، قطعات مکانیکی، یاتاقان‌ها و سایر زمینه‌ها برای برآورده کردن الزامات خاص مقاومت، چقرمگی و مقاومت در برابر خوردگی استفاده می‌شوند.

به طور کلی، تفاوت های قابل توجهی بین کاربید تنگستن و فولاد آلیاژی از نظر ترکیب، سختی، مقاومت در برابر سایش، چقرمگی و کاربرد وجود دارد.آنها مزایا و کاربرد خود را در زمینه های مختلف و الزامات مهندسی خاص دارند.