کاربید تنگستن و فولاد آلیاژ دو ماده مختلف هستند که از نظر ترکیب ، خواص و برنامه های کاربردی تفاوت چشمگیری دارند.
ترکیب:کاربید تنگستن عمدتاً از فلزات (مانند تنگستن ، کبالت و غیره) و کاربیدها (مانند کاربید تنگستن) و غیره تشکیل شده است و ذرات سخت با هم ترکیب می شوند تا از طریق پیوندهای فلزی مواد کامپوزیتی تشکیل دهند. فولاد آلیاژی نوعی فولاد است که عمدتاً از آهن به عنوان فلز پایه تشکیل شده است ، با عناصر آلیاژ (مانند کروم ، مولیبدن ، نیکل و غیره) که برای تغییر خواص فولاد اضافه شده است.
سختی:کاربید تنگستن سختی بالایی دارد ، معمولاً بین 8 تا 9 ، که توسط ذرات سخت موجود در آن تعیین می شود ، مانند کاربید تنگستن. سختی فولادهای آلیاژ به ترکیب خاص آنها بستگی دارد ، اما آنها به طور کلی نسبتاً کم هستند ، به طور کلی بین 5 تا 8 در مقیاس Mohs.
مقاومت در برابر سایش: کاربید تنگستن به دلیل سختی و مقاومت در برابر سایش ، برای برش ، سنگ زنی و ابزارهای جلا دادن در محیط های با لباس بالا مناسب است. فولادهای آلیاژ نسبت به کاربید سیمان مقاومت کمتری دارند ، اما به طور کلی از فولادهای معمولی بالاتر هستند و می توان از آنها برای ساخت قطعات و اجزای مهندسی استفاده کرد.
سختی:کاربید تنگستن به طور کلی کمتر انعطاف پذیر است زیرا ذرات سخت در ساختار آن باعث شکننده شدن آن می شوند. فولادهای آلیاژ به طور معمول از چقرمگی بالایی برخوردار هستند و می توانند در برابر بارهای بیشتر و لرزش مقاومت کنند.
برنامه ها:کاربید تنگستن عمدتاً در ابزارهای برش ، ابزارهای ساینده ، ابزارهای خاکبرداری و پوشیدن قطعات برای ارائه عملکرد عالی در محیط های بار بالا و سایش زیاد استفاده می شود. فولادهای آلیاژی به طور گسترده ای در ساخت اجزای مهندسی ، قطعات خودرو ، قطعات مکانیکی ، یاتاقان ها و سایر زمینه ها برای برآورده کردن استحکام خاص ، چقرمگی و مقاومت در برابر خوردگی مورد استفاده قرار می گیرند.
به طور کلی ، از نظر ترکیب ، سختی ، مقاومت در برابر سایش ، چقرمگی و کاربرد تفاوتهای معنی داری بین کاربید تنگستن و فولاد آلیاژ وجود دارد. آنها مزایا و کاربرد خود را در زمینه های مختلف و الزامات خاص مهندسی دارند.
زمان پست: 17-2024 ژوئیه